Back to Groningen

_


Świat z cegieł wita z powrotem. Centraalstation Groningen.

Dziwnie tu być. Jeszcze raz jakby od początku, a jednak z bagażem.
Martwi mnie język, próbuję na nowo przebić się przez to chrząkanie
i wyciągać z tego jakieś słowa.
Cegły i deszcz tworzą tło dla samotności, bruk pachnie mi wyobcowaniem.
Nie jestem stąd.
Przynajmniej kawa wszędzie szkodzi mi tak samo.





Śpię na Visserstraat u Marie, Japonki z klasy. Pakuje się na staż do Rotterdamu. Mój Amsterdam jeszcze poczeka miesiąc, przedłużyłam sobie wakacje. Szukam mieszkania.



Marie pół domu wynosi do secondhandu, papiery i makiety wyrzuca, ocala 2 pary białych ludzików, skala 1:250. Gotuję z tego co ma w szafie: spagetti z sardynkami i czarnymi oliwkami. Plus czosnek, cebula i pomidor.


_